hello weekend &bye bye heimwee!

Al enkele dagen heb ik geen blog bericht geschreven. Dit komt niet omdat ik tijd te kort heb, integendeel. Soms heb ik gewoon geen zin om mijn verhaal 100x op een dag te moeten vertellen. Maar nu wordt het wel eens hoogtijd om mijn verhaaltjes neer te pennen (bij deze: typen) =D!

Mijn weekend is zeer goed verlopen, hiphoi! Maar eest wil ik het nog even hebben over vrijdag, de laatste schooldag van de eerste week. We hebben toen een misviering gehad op school. Iets anders dan onze misvieringen maar nog altijd even saai. Daarnaast verstond ik er natuurlijk helemaal niks van, zoals gewoonlijk. Een jongen van mijn klas kan heel mooi zingen en piano spelen. Hierdoor zorgde hij voor enkele mooie piano stukken waarbij zin stem natuurlijk niet bij ontbrak. Daarbij wil ik even melden dat deze jongen blind is. Op het einde van de misviering moesten elkaar knuffelen als teken voor vrede.

Nu gaan we over naar zaterdag, ook wel de eerste dag van het weekend genoemd. Voor jullie de laatste festivaldag op pukkelpop, voor mij het gesprek met mijn gastmama. Ook vandaag had ik het weer moeilijk. Mijn ogen waren rood van het huilen. Aangezien ik had afgesproken met enkele schoolvriendinnen om huiswerk (quimica, of te wel voor jullie chemie) te maken, waren mijn ouders eerder naar huis gekomen van hun werk. Toen mijn ouders hun kamer binnen kwamen (war ik op de computer zat), zag mijn mama dat ik gehuild had. Ze vroeg waarom ik rode ogen had. De vraag "heb je gehuild?" kwam als eerste uit haar mond. Eerst zei ik dat er iets was, ik ontkende het omdat ik niet opnieuw wou huilen (voor hun ogen). Ondertussen was mijn papa een grapjes aan het maken dat ik slaag had gekregen, de grapjas =P. Mijn mama keek me aan en toen kon ik niet meer, ik barste uit in tranen. Vervolgens voelde ik een arm rond mij. Mama probeerde mij te troosten. Ik zei dat ik thuis miste: familie en vrienden. Ze vertelde mij dat dat normaal was, dat het met de tijd wel zou minderen. Maar ja ik zat er wel mee eh! Nadat ik gekalmeerd was vroeg ik nog enkele praktische zaken waar ik toen nog geen duidelijk beeld van had. Omdat het bijna 3uur was en ik om 3uur met enkele klasgenootjes had afgesproken ging ik mijn snel nog even klaarmaken. Vervolgens bracht mijn papa mij naar de school waar we hadden afgesproken. Yazmin, Yenifer en Andreina stonden al op mij te wachten. Samen gingen we te voet naar Yenifer haar huisje. We begonnen direct aan ons huiswerk, voorbeeldige leerlingen eh ;)! We hadden alle vier een glaasje water voor de dorst maar toen kwam de mama van Yenifer en bracht (alleen) mij een glaasje vruchtensap MET ijsblokjes. Ik voelde mij verwent maar smaken deed dat glaasje wel! De mama van yenifer is echt een lieve vrouw. Ze was zeer enthousiast over mij en probeerde ook met mij te communiceren, ook al was dat niet altijd even makkie. Na toch wel al een dik 2uur bezig te zijn geweest met ons huiswerk (waar ik niet van snapte) wou de mama van Yenifer foto·s van mijn familie zien. Dus ik ging op facebook en liet haar foto·s van mijn afscheidsfeestje en foto·s van vroeger zien. Mijn twee neven (primo·s) vond ze twee echte hotties, mijn twee hondjes waren te schattig voor woorden (que lindo) en de trouwfoto·s van mama en papa waren voor haar een sprookje! Daarna was het tijd om naar huis te gaan maar eerst kreeg ik een klein geschenkje van de mama: een knuffelbeertje (peluche) van een klein hondje. "als aandenken aan mijn hondjes" zei ze, wat een schat van een mama! Vervolgens zijn we met zijn alleen terug naar de school gewandeld. Daar stond Andreina haar ouders al op haar te wachten, even kennismaken dus! Mijn papa was als gewoonlijk weer te laat. Gelukkig bleven Yenifer en haar mama bij mij tot mijn papa er was. Na een half uur wachten verscheen eindelijk de witte auto, daar was papa! Hij was te laat omdat mama in het salon zat en aangezien ze nog niet klaar was en ik maar even meegegaan. Eenmaal aangekomen in het salon; mama zat vol met krulspelden, eigenlijk iedereen die naar het salon gaat heeft wel krulspelde in hun haar. Sommige lopen er zelfs mee op straat of gaan ermee winkelen! In Belgie zou je allang worden uitgelachen, hier is het dagelijkse kost. Het kapsalon is van de mama van Bismaly (geen idee hoe je haar naam schrijft, maar het is het meisje dat hier in het begin altijd bleef slapen. eerst dag ik dat ze het dochtertje was van de zus van mama, blijkbaar niet dus). De mensen hier zijn eer vriendelijk en gastvrij. In het kapsalon werkt er nog een vrouw. Ze had mijn angels gelakt en dan nog wel gratis (omdat ik het was :D). Veel kan je er niet van zien want het is doorzichtige nagellak, aangezien mijn oh-zo-leuke-scool (nee, ik ben niet sarcastisch, ik meen het!) geen nagellak toelaat. Nadat mama klaar was met haar kapsel zijn we naar huis gereden. Eenmaal thuis heb ik TV gekeken op mijn kamer en ja hoor AMERICAN PIE & DR. HOUSE!!!<3 Het liet me denken aan Belgie.. hmm belgie<3 nooit gedacht jou te missen, maar toch, je weet wel wat je mist als het er niet (bewijze van spreke) is.

Na zaterdag (sabado) komt zondag (domingo). Waarschijnlijk wel 1 van mijn "drukste" dagen tot nu toe. Drukke dagen = GEEN heimwee! En ja, vandaag was mijn eerste dag zonder enige heimwee, zonder enige traan (HIPHOI)! Voor jullie daarentegen was zondag gelijk aan EINDE pukkelpop 2010. Hoe jaloers ik ook kan zijn op jullie pukkelpop avontuurtje, mijn avontuur hier zal 100x beter zijn (in the end, you will be jealous). Maar nu back to the point: domingo! Zondag was voor mij een heel leuke dag. Ik zag eindelijk valeria nog eens terug!
Zondag betekent ook wel naar de kerk gaan, maar deze keer was ik niet meegegaan want ik wou uitslapen. Veel is daar niet van gekomen (te warm en te veel licht in mijn kamer). Wanneer iedereen terug kwam van de kerk zijn we gaan kijken voor sportschoenen enn zwarte schoenen voor op school. Langs de straat heb je altijd mensen die schoenen verkopen, meestal sneakers of all stars and stuff liket hat. Maar daar vond ik mijn smaak niet tussen want ik vond ze te mannelijk =D. Op dezelfde straat waar ze de schoenen verkopen staan nog andere kraampjes. Het lijkt wel op een soort markt. Het was ontzettend warm en er liepen veel mensen op straat. Uiteindelijk zijn we een winkeltje binnen gestapt, ze verkochten er best veel. Het leek wel op een 1euro winkel: veel prul, veel mensen, kort om: chaos! Aan het einde van de winkel stonden enkele schoenen, ook die trokkken op niets. Ik vertelde ze dat ik fijne, dunne sportschoenen wou en niet van die overdreven grote, brede sportschoenen die op sneakers voor mannen lijken. Ze begrepen me, gelukkig. Vooraleer we verder gingen met onze zoektocht naar schoenen zijn we eerst valeria bij haar thuis gaan halen. Ze woont ongeveer 15min van mijn huisje, net buiten Higuey. Aangezien ik nog altijd geen schoenen had zijn we nog even naar een andere winkel gegaan. Gelijkvloers verkopen ze eten en op de bovenste verdieping kleren and stuff like that. Mama vertelde mij dat papa vroeger de baas was van die winkel, dat hij die zaak had opgestart. Daardoor dat iedereen josee maria kent in Higuey =D! En ja hoor, sportschoenen heb ik uiteindelijk gevonden. Helaas geen zwarte schoenen want mijn maat was er niet. Papa zei dat ik mijn tenen moest laten afknippen zodat ik kleiren voeten zou hebben, de grapjas! Vervolgens zijn we ook nog wat inkopen gaan doen. Valeria en ik wouden graag koekjes bakken. Aangezien we deze ingredienten niet vonden zijn we overgeschakeld naar cake! Chocolade & Limoen cake, hmmm<3 en de pot nutella als finishing touch!!! Papa ging vandaag paella maken. Aangezien hij een echte spanjaard is kan hij dat wel als de beste. (De paelle liet me een beetje denken aan de vele vakanties in salou!) Eenmaal thuis hebben valeria en ik nog wat gebabbeld over koe·tjes en kalfjes. Op eens moesten we papa helpen met de paella. Dus deden we dat ook. Boontjes schoonmaken konden we als de beste! Mama zorgde voor het vlees en de salada en papa zorgde dan weer voor de kookkunsten. Toen er wat meer plaats was in de keuken gingen valeria en ik onze kookkunsten eens boven halen! Aangezien we niet veel tijd hadden gingen we alleen de chocolade cake maken, de andere was dan voor volgend weekend. Als echte koks gingen we aan de slag. Het meel, de eieren, de olie, ... alles werd gemengd! In het begin trok het echt op niks maar met de tijd zag het er beter en beter uit. Eenmaal klaar met knoeien kon het verder zijn werk doen in de oven. Na een dik half uur was de cake klaar. En WOW, wat zag die er goed uit! Trots dat wij waren =D. Ondertussen was de paella ook al klaar, aan tafel dus! Het leek wel op een feestmaal, alsof we iets te vieren hadden. Als dessert was er dan de zelfgemaakte cake. Ik sneed de cake in stukjes en gaf iedereen een stuk. Valeria en ik smeerde een dikke laag nutella op onze cake en ja hoor, een trend hadden we gezet. Iedereen smeerde opeens nutella op hun stuk cake, smullen maar! Shit, wat was dat OVERheerlijk (door er alleen al aan te denken krijg ik water in mijn mond haha). Eenmaal klaar met smullen was het tijd om onze bikini aan te doen. We gingen zwemmen in een riviertje (rio). Daar hadden valeria en ik al heel de dag naar uitgekeken. Na een klein half uurtje gereden te hebben kwamen we aan bij de rivier. Er zaten al enkele mensen in te plonsen. Valeria en ik voelde ons een beetje ongemakkelijk met al die kijkende jongens, brrr. Overla waar je komt wordt er over je gepraat. Als het niet rubia is, dan is het wel americana! Maar ja, je zou voor minder.. zo een bleekscheten tussen al die chocolaatjes =D. Na een kwartier te plonsen was het 6uur. We moesten er al uit. Geen idee waarom. Het leek wel alsof het een soort regel was: na 6uur niet meer zwemmen. En nu ik er aan denk, in het hotel moesten we ook al om 6uur terug op de kamer zijn. Toen we thuis kwamen hebben we wat voor de computer gezeten. We waren aan het zoeken naar events, concerts and stuff like that in de dominicaanse republiek. Dit weekend is er namelijk een festival in de hoofdstad (Santo domingo), het presidente festival. Papa zag dat we er meer info over waren aant zoeken en opeens zegt hij dood leuk: oh, daar heb ik VIP tickets voor! Eerste rij, backstage bij de artiesten and much more!!! Ik dacht dat ik mijn mond van de grond moest rapen. Maar natuurlijk vind papa dat festival niks en gaat hij dus niet en alleen met valeria mag ik natuurlijk ook niet. Was dat even shit! Maar oke, genoeg plannen voor de toekomst. Nadat valeria weg was heb ik nog wat tv gekeken en vervolgens ben ik gaan slapen want de volgende ochtend was het weer school = vroeg opstaan!

Beso,
Annick Lopez Jones

- I MISS YOU & I LOVE YOU